Василій Сочка-Боржавин

100 рокув тому 3 януара 1922 р. родив ся Василій Сочка-Боржавин, поет, публіцист, историк літературы, русинськый сосполный діятель. Вун родив ся у Берегові (Подкарпатя) в учителськуй родині. Послі законченя началної школы учив ся у гімназіях Хуста и Ужгорода. У 1941-1945 рр. учив ся у Будапештському універзитеті им. Пейтера Пазманя уєдно з молодыми літераторамы, межи котрыми были Еміл Балецькый, Олег Грабарь, Димитрій Вакаров, Петро Продан, Юрій Керекеш и другі... Свою перву поетичну книгу «Горы и доля» выдав у «Бібліотеці сочасных угроруськых писателюв», котру выдавав Андрій Бровді. Позад воєнных часув высшу освіту Сочка-Боржавин завершив в Ужгородському універзитеті (1950). У повоєнні часы робив у редакції новинкы «Закарпатская правда», учителём у разных селах Подкарпатя, завідовав кабінетом у Закарпатському інституті усовершеня учителюв.

Василій Сочка-Боржавин є автором єдинадцяти книг. У соавторстві з Людвигом Філіпом написав правдиву «Історію културно- просвітителского Общества имені Александра Духновича вуд 1923 до 2003 рока»; упорядковав 3 календарі-алманахы Общества Александра Духновича на 1995-1997 рокы, котрі были выдані в Ужгороді. Ëго публікації (булше, ги 200) появили ся у выданях Словакії, Мадярщины, Чехії, Полші, Сербії, Америкы.

Єднов из майліпшых книг Сочки-Боржавина є книгы «Будителі Подкарпатськых Русинув» (Ужгород, 1995), «Слідами словацькых будителів» (Ужгород, 2003), літературні начеркы про Александра Духновича.

У 1990 р. выйшло доповненоє выданя зборника «Горы и доля», де были поміщені новелы, повіданя, дорожні начеркы и споминаня про Ф. Потушняка, П. Лінтура, Ю. Гойду, М. Томчанія, Д. Вакарова, Е. Балецького, С. Панька. Майпознатими роботами Сочки-Боржавина суть «В подбескидных долинах» (1996), «Зазвонили в селі на вичурню» (1999).

Межи роботами на педагогічну тематику треба отмітити теоретичні розроботкы «З історії русинськых школ Австро-Мадярщины и Чехословакії» (1996), «Дашто про давні школы и учебникы» (2005).

Многі поетичні и прозові творы В. Сочкы-Боржавина переведено чеськым, украйинськым, мадярськым, словацькым языками. До поезій Сочкы-Боржавина обертали ся познаті композиторы: Иван Керецман, Штефан Ладижинськый и другі – сесі творы сповнявуть ся и ныні разными исполнителями.

Ушиткый свуй жывот талентный белетрист В. Сочка-Боржавин занимав тверду русинську позицію, про што свідітелствують ёго страстні выступы на шилиякых форумах, симпозіумах, конференціях, зїздах в Ужгороді, Пряшові, Свиднику, Празі, Будапешті, Новому Саді, Криниці.

Жерела:

И.Поп «Енціклопедія Подкарпатской Руси»

И. Петровцій Василь «Сочка-Боржавин»

Календар краєзнавчих дат на 2007 р. (Выдавателство В. Падяка 2006 р.)